Bu makale, müfredi ile müsennâsı farklı olan kelimelerden olan telkîbî müsennânın alfabetik-genel sözlüklerde bir madde olma problemini el-Mu’cemu’l-vasît örneği üzerinden incelemektedir. Lugavî müsennâ olarak adlandırılan müfredi ile müsennâsı farklı olan isimler, müstakil eserler yoluyla derlenmiş ve tasnife tabi tutulmuştur. Telkîbî Müsennâ bu sınıflardan biri olup müfredi dışındaki iki ayrı ismi birlikte ifade eden isimlere karşılık gelmektedir. Bu tür müsennâların manalarına müfretlerinden ulaşılamayacağı için birer sözlük maddesi olması doğal bir beklentidir. Bu araştırmada söz konusu beklentinin genel sözlüklerde karşılanıp karşılanmadığı el-Muʽcemu’l-vasît örneğinde (...) araştırılmaktadır. Araştırma, gramatik-lugavî müsennâ ayrımı, telkîbî müsennânın literatürdeki yeri ve telkîbî müsennânın belirleyici özelliklerinden oluşan teorik çerçevenin ardından el-Muʽcemu’l-vasît’teki verilerin nicel olarak değerlendirilmesi şeklinde uygulanmıştır. İki adımdan oluşan veri toplama işleminin ilk adımında derlemelerdeki kelimeler bir araya getirilerek bir dağarcık oluşturulmuş ve kelimeler anlam ilgisi bakımından sınıflandırılarak listelenmiştir. İkinci adımda ise oluşturulan dağarcıktaki kelimelerin el-Muʽcemu’l-vasît maddelerindeki varlığı araştırılmıştır. Araştırma sonunda telkîbî müsennâların el-Muʽcemu’l-vasît maddelerindeki varlığının oldukça düşük olduğu ortaya çıkmıştır. (shrink)

Bu çalışma, teşbihin beyan ilmi içerisindeki yerini klasik belagat çalışmaları üzerinden araştırmayı amaçlamaktadır. Klasik kabulde beyan ilminin; teşbih, mecaz ve kinaye olmak üzere üç temel konusu bulunmakta ve söz sanatları bu konuların altında ele alınmaktadır. Beyan ilmi içerisinde mütalaa edilen söz sanatları, ekseriyetle, anlamına çıkarım yoluyla ulaşılan ifade biçimleridir. Şu var ki teşbihte anlama ulaşmak için çıkarıma gerek duyulmaz. Öte yandan teşbihin beyan ilmi içerisindeki konumuna ilişkin mevcut kabulü nakzeden ifadeler bulunmaktadır. Çalışmamız, belagat literatüründe tartışılan hakikat-mecaz ayrımının beyan ilminin konularını (...) belirleyen bir kıstas olduğunu savunmakta ve bu savı gerekçelendirmek üzere üç hususu dikkate almaktadır. Bunlar: klasik çalışmaların belagati alt dallara ayırmada esas aldığı belirleyici özellikler, teşbihi tanımlamada kullandığı parametreler ve son olarak hakikat-mecaz ayrımında kullandığı parametrelerdir. Araştırmamızın başlıca sonucu: klasik yaklaşımın teşbihi, söze kattığı güzellik ve ikna edicilik açısından özel bir ifade türü kabul ettiği ancak beyan ilminde yer alan diğer söz sanatları gibi çıkarıma dayalı anlatım biçimlerinden kabul etmediğidir. Klasik belagat literatürü, teşbihin istiarenin zeminini oluşturan bir konu olduğunu açıkça ifade ederken aynı açıklığı teşbihin doğrudan anlatım olduğunu ifade etme konusunda göstermemiştir. (shrink)

"(...) Felsefeye ilişkin Arapça ve Fransızca bazı eserleri mütalaa ettiğim sırada felsefi terimlerin bu iki dilde tesadüf ettiğim karşılıklarını bir mecmuaya kaydetmiştim. Bunların perişan bir halde kalmasına ve sarfettiğim emeğin bu şekilde heder olmasına gönlüm razı olmadı. Gerçekten de bu konuda sarfedilen mesai öyle pek kolay feda edilecek bir şey değildi. Çünkü bu işe en evvel, felsefeyi İbn Bâcce'nin en seçkin öğrencilerinden tahsil etmiş olan meşhur Musevi hakîm Ebû İmrân Musa bin Meymun'un Delâletü'l-Hâirîn başlıklı eserinden başlamış idim. Bu kitap İbrani (...) harfleriyle, Arap dili üzere yazılmış olduğundan felsefeye ait fasıllarının Fransızca tercümesiyle tatbikinde pek ziyade güçlük çekmiş idim. Bu eser Avrupaca Guide des Égarés başlığıyla tanınıp, mütekellimlerin mezhebi hakkında en önemli bilgi kaynağı sayılmıştır. Bunu müteakiben, bir taraftan Aristoteles'in bazı eserlerini ve diğer taraftan İbn Rüşd'ün bunlardan iktibâsen yazdığı Telhîsât'ı, Kütübhâne-i Hidivî'den istinsâh ettirerek mütalaa ettim. Sonra da Şehristânî'nin Kitâbü'l-Milel ve'n-Nihal'i, Zevzenî'nin Muhtasar Târîh-i Hukemâ'sı, Fârâbî ile İbn Sînâ'nın bazı eserleri, Ebû Abdullâh el-Kâtib'in Mefâtîhu'l-Ulûm'u, İbnu'n-Nedîm Bağdâdî'nin Kitâbü'l-Fihrist'i gibi Avrupa'da basılmış birtakım nadir kitapları ve diğer birçok mantık kitaplarını gözden geçirerek, bunlardan her ne buldumsa aldım. Bu şekilde cem ettiğim kelimeler ve tabirler büyücek bir mecmua teşkil etmiş ise de bunlar mantık ve eski felsefeye ait olduğundan yeni terimlerin de karşılıklarını bulmak lazım geldi. Bu noksanı da âcizâne kütüphanemde mevcut lûgat kitaplarından Fransız ve İngiliz ve Arap ve Fars dillerine ait olan kamuslara müracaat ederek ve bunlarla maksadın temini mümkün olamadığı halde kelimelerin etimolojik anlamlarına nazaran birer tabir bulmak suretiyle mümkün mertebe ikmal etmek üzere bu Lûgatçe'nin tertip ve tanzimine başladım. Ve Bulletin de la Société Française de Philosophie başlığıyla yayınlanmakta olan süreli yayının bazı numaralarında, 1904 senesinden beri yer almış ve bu kere son bulmuş ise de henüz ayrıca kitap şeklinde toplanmamış olan Yeni Felsefe Lûgatçesi'ni başlıca kaynak kabul ederek, buna dâhil edilmiş olan yeni terimlerin hemen hepsini aldım. E. Goblot'nun Felsefe Lûgatçesi'yle diğer lûgatçelerde mananın açıklık kazanmasına hizmet ediyor gördüğüm özet bilgileri de ait oldukları kelimelere ilave ettim. Kısacası bu naçiz eser, diğer lûgatlerin hiçbirine henüz geçmemiş olan yeni felsefe terimlerinden başka felsefeyle ilgili olan tıp bilimine ve sosyal ve ekonomik bilimlere ait bir hayli kelimeleri de içermektedir. Bununla beraber âcizâne eserimin pek noksan olduğunu ve ancak ilim ve irfan erbabının tashih kalemleri için hazırlanmış bir müsveddecik teşkil edebileceğini itiraf ederim. Yegâne emelim mütalaa erbabına naçizâne bir hizmette bulunarak hayır ile yâd olunmaya hak kazanmaktan ibaret olduğundan görülecek hataların iyi niyetime bağışlanacağı ümidindeyim". İsmail Fenni Ertuğrul. (shrink)

Os povos da civilização islâmica clássica viram Platão (Aflātūn, Falāṭūn, Flātūn; raramente Aflāṭus ou Falāṭus) como um dos “sete sábios” ou “mestres de sabedoria” da Grécia, segundo Abū ’l-Fatḥ alShahrastānī (m. em. 1153) no Kitāb al-Milal wa’l-Nihal (“Livro das Seitas e Credos”), ou, conforme Alī ibn Yūsuf ibn al-Qifṭī (m. em 1248) no Kitāb Ikhbar al-‘Ulama‘ bi Akhbar al-Ḥukama’ (“Livro das Notícias dos Eruditos com os Relatos dos Sábios”, mais conhecido como Ta'rikh al-Ḥukama’, “História dos Sábios”), um dos sete (...) “pilares da sabedoria” junto com Tales, Anaxágoras, Anaxímenes, Empédocles, Pitágoras e Sócrates (ALON, 2006, p. 319). (shrink)

This collection addresses a post-WWII shift in the hierarchy of scientific explanations, where the highest goal moves from reductionism towards some ...

In Rediscovering Colors: A Study in Pollyanna Realism, Michael Watkins endorses the Moorean view that colors are simple, non-reducible, properties of objects. Consequently, Watkins breaks from what has become the received view that either colors are reducible to certain properties of interest to science, or else nothing is really colored. What is novel about the work is that Watkins, unlike other Mooreans, takes seriously the metaphysics of colors. Consequently, Watkins provides an account of what colors are, how they are related (...) to the physical properties on which they supervene, and how colors can be causally efficacious without the threat of causal overdetermination. Along the way, he provides novel accounts of normal conditions and non-human color properties. The book will be of interest to any metaphysician and philosopher of mind interested in colors and color perception. (shrink)

The Greeks and Romans have been charged with destroying the ecosystems within which they lived. In this book, however, M. D. Usher argues rather that we can find in their lives and thought the origin of modern ideas about systems and sustainability, important topics for humans today and in the future. With chapters running the gamut of Greek and Roman experience – from the Presocratics and Plato to Roman agronomy and the Benedictine Rule – Plato's Pigs brings together unlikely bedfellows, (...) both ancient and modern, to reveal surprising connections. Lively prose and liberal use of anecdotal detail, including an afterword about the author's own experiments with sustainable living on his sheep farm in Vermont, add a strong authorial voice. In short, this is a unique, first-of-its-kind book that is sure to be of interest to anyone working in Classics, environmental studies, philosophy, ecology, or the history of ideas. (shrink)

Jacob (history, New School for Social Research) proposes that the science of the 17th and 18th centuries was eventually accepted because it was made compatible with larger political and economic interests. A celebration of the recently concluded 33 volume edition of the Collected works of John Stuart Mill, produced over a period of nearly 30 years, the last 20 under the guiding genius (and hand) of general editor Robson. Following a tributary history of the project itself, essays cover Mill's career (...) as a thinker and as a bureaucrat and public servant, exploring the effects of the various milieu--domestic, political, administrative, religious, and cultural--in which he moved. Annotation copyrighted by Book News, Inc., Portland, OR. (shrink)

M. Hakan Yavuz offers an insightful and wide-ranging study of the Gulen Movement, one of the most controversial developments in contemporary Islam. Founded in Turkey by the Muslim thinker Fethullah Gulen, the Gulen Movement aims to disseminate a ''moderate'' interpretation of Islam through faith-based education.

Mishel Fuco not only influenced the consciousness of modern West, but changed the modus of thinking, the way of perception of many traditional notions, transformed the opinions about the reality, history, person. Philosopher’s principle research programme which attaches the entirety to his works is “archeology of knowledge” programme, the search of human knowledge’s original layers. Let us mark that all Fuco’s works in 1960s are devoted to main aim: to clear up the conditions of historical origin of different mental aims (...) and social institutions in the culture of the Modern Time. Though in the whole this common aim remained for Fuco invariable, but the level on which he realizes his research search is changing constantly and rather logically. Relations of power, and to be more exact,accumulations of power and knowledge, social and cognitive which define all the aggregate of specific possibilities of culture in each given historical period. More than that the philosopher offers the particular prospects of sight of modern society and precisely totality of power relations, its ubiquitous nature and specific productivity which produces itself in each moment in any point or rather in any attitude from one point to another. From Fuco’s point of view the power is everywhere and not because it involves everything but because it comes from everywhere. The power is productive in that degree in which it is not associated with one definite imperious instance but pierces all kinds of activity in society, putting on its indelible stamp, developing under definite angle and due to this factit causes products, produced by them. The power induces and at the same time determines the fact which appears as a result of its inducement. The thirst of supremacy, which surrounds the individual and is focused on it as on the center of its use of force, comes out as a defining sign. It should be noticed that Fuco’s conception of power is not reduced to the understanding it as anonymous impersonal net of relations, piercing all society. It is supplemented by power treatment,coming out in “designed” look of definite imperious structure or imperious institute. (shrink)